ساقی کوثر

سلام محسن عزیزم…

چند روز است مرا بیچاره کرده ای!!
داشتیم زندگیمان را میکردیم، چه کارمان داشتی که وسط اینهمه سرگرمی آمدی و معادلات زندگی ما را خراب کردی؟!،
ما دنبال فینال خنداننده شو بودیم، هنوز نیمی از ناهارمان تمام نشده بود به فکر تهیه شامی متنوع بودیم، اینکه بالاخره چه کسی در کاخ شهرداری تهران سلطنت می کند، سلفی های با خواهر موگیرینی چه شد؟، وزرای دولت از چه جناحی هستند، قیمت مرغ پایین آمد یا نه؟!!!، چند نفر را گیر بیاوریم و عضو اسنپ کنیم تا یک سفر رایگان گیرمان بیاید..!نگاه کنیم کی قیمت گلابی کمی پایین می آید تا بخریمش…
محسن جان
چرا معادلات زندگی ما را بهم ریختی؟!!

با خودمان که تعارف نداریم، ما همگی برای خودمان داریم مرثیه خوانی می کنیم، تو حقارت ما را بر ما نمایاندی، اینکه با ۲۵ سال سن چقدر بزرگی و به قول یکی از دوستان اگر به تو می گویند مرد، ما “میم” مذکر هم نیستیم.
چند روزی است دخترم را کمتر بغل کرده ام، تا می گوید: بابا، خدا میداند بند دلم پاره می شود، مثل رگ های گلوی تو، لبهایت که به کویر ظهر عاشورا می ماند یک بند جلوی چشمانم رژه می رود، بعد از هر بار آب خوردنم وقتی میگویم: به فدای لب عطشان حسین، بیشتر از همیشه به دلم می نشیند، اینهمه صلابت در نگاه را از کجا آوردی؟
راستی این کفتار نامرد آبت داد و سرت را برید؟!
خدا کند نداده باشد تا بیشتر مثل اربابت شده باشی.
به این عزتی که نصیبت شده ،غبطه میخورم و اشک می ریزم و برایم خوب روشن است که چقدر خوب تو را خریدن و عزتمند در این دنیا و آن دنیا شدی.
چند روز قبل که دقایقی با پسرت علی بودم، به آرزوهایت که برای علی در وصیتت داشتی فکر میکردم و اینکه پاسخ های مادر برای دلتنگی پدر،چیست؟ ای پدری ای تربیت یافته مکتب حسین و پیرخمین هستی،ما اسیران خاک را دعا کن تا در راه انقلاب و سربازی ولایت ثابت قدم باشیم تا باشد ما هم با شهادت در راه خدا، در کنارتان باشیم.
ای مهمان خوبان، سلام ما هم به سیدالشهدا(ع)و شهدا برسان.