ساقی کوثر

اومد بهم گفت : ” میشه ساعت 4 صبح بیدارم ڪنی تا داروهام رو بخورم؟ “
ساعت 4 صبح بیدارش ڪردم ،
تشڪر ڪرد
و بلند شد از سنگر رفت بیرون …
بیست الی بیست و پنج دقیقه گذشت ، اما نیومد …
نگرانش شدم ؛
رفتم دنبالش و دیدم یه قبر ڪنده و توش نماز شب می خونه و زار زار گریه می کنه !
بهش گفتم :
” مرد حسابی تو ڪه منو نصف جون کردی !
می خواستی نماز شب بخونی چرا به دروغ گفتی مریضم و می خوام داروهام رو بخورم ؟! “
برگشت و گفت :
” خدا شاهده من مریضم ،
چشمای من مریضه ، دلم مریضه ،
من 16 سالمه !
چشام مریضه ! چون توی این 16 سال امام زمان عج رو ندیده …
دلم مریضه ! بعد از 16 سال هنوز نتونستم با خدا خوب ارتباط برقرار کنم …
گوشام مریضه ! هنوز نتونستم یه صدای الهی بشنوم … “?

(ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﻬﯿﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻧﯽ)